( 34) فدا لغاري
[شاعر]
اصل نالو: عمران علي
ادبي نالو : فدا لغاري
ولد : تاج محمد
ذات : لغاري
جنم: 1994ع
رهائش :
رابطو: (4450405_0341)
تلعيم : مڊل
لکڻ جي شرعات : 2014ع
ڇپيل مواد: هزار دستان
لکيل صنفون: غزل، چؤسٽا، پنج ڪڙا وغيره
سندس شاعريءَ مان ڪجھه چونڊ
[b]غــــــزل[/b]
اميد ھر ڪا چاڪ ھئي
حيات دردناڪ ھئي
نه گل اڳي ها جهول ۾
اڏي پئي جا خاڪ هئي
حسين شام جي طرف
ٽري منجهند ٽاڪ هئي
ڪو عيب هو نه سونهن ۾
نگاھ عيبناڪ هئي
نفيس ڪيڏو ڏيک هو
گلن مٿان پئي ماڪ هئي
چون ٿا ناهين پاڪ تون
مٽي ته تنهنجي پاڪ هئي
[b]غـــــــزل[/b]
هوريان هوريان ڀرڻو آ
پاڻ فنا ڏي سرڻو آ
لڙڪن جا ڇنڊا ته نه هڻ
جيءُ چئي ٿو، ڪرڻو آ
چُپ جا ڪرف ٽٽڻ تي هن
گيت چپن تي ٻرڻو آ
توسان گهاريل هر لمحو
روز هنئين ۾ هرڻو آ
ساڀيان جنهن کي ڪانه ملي،
خواب اکين ۾ جهرڻو آ.
اونداهين جي نگري ڏي،
نيٺ سويرو ٽرڻو آ.
[b]غــــــزل[/b]
کوڙ ذھنن تي ويئي ڄمي ڌوڙ آ،
ڪيتري جاهليت جي وسي ڌوڙ آ.
تيز رفتار گاڏي لتاڙي ويس،
ڪئي زريون ٿي هوا ۾ اڏي ڌوڙ آ.
ڪجھه سجهي ئي نٿو، ويون اکيون پورجي،
چئني پاسي رڳو ڌوڙ ئي ڌوڙ آ.
منهنجي جذبن کي پاڪيزگي وئي ملي،
ديس جي مون پوتر چمي ڌوڙ آ.
جيءَ جي ڪٻٽ ۾ خواهشن جا ڪتاب،
جن کي پوري ڇڏيو وقت جي ڌوڙ آ.
تو ته ڏيکاءُ جا کوڙ ڦوڪا ڏنا،
تنهنجي هستي مٿان ڪٿ لٿي ڌوڙ آ.
در درين تي ڄميل پيا ٿا ڄارا ڏسون،
ڪنهن جو گهر آ فدا پئي ٽڪي ڌوڙ آ.