(125) سجاد گل
[شاعر]
اصل نالو : سجاد حسين
ادبي نالو : سجاد گل
ولد : حبدار علي
ذات : چانڊيو
جنم : 03 فيبروري 1996ع
تعليم : انٽر
ڪرت : پنهنجو ڪاروبار
رهائش : وارهه سٽي، تعلقع وارهه، ضلع قمبر شهدادڪوٽ.
رابطو : 03033595505
لکڻ جي شروعات : 2015ع
ڇچيل مواد : عوامي آواز سنڊي ميگزين،
لکيل صنفون : غزل ، گيت، نظم، بيت، وايون، دوها، هائيڪا،
نثري نظم، چارسٽا.
هڪ ڪتاب جو اڻ ڇپيل مواد موجود آهي.
سندس شاعريءَ مان ڪجھه ونڊ.
[b]غــــــزل[/b]
منهنجي شعرن کي زندگي ڏيندي
ڪا ته هوندي ، جا پاڻ ارپيندي
جنهن جي چاهت ۾ شعر ٺاهياسين
ڪيئن چئجي ته سا به ڳائيندي
هُوءَ جاڏَهون جي هُئي ، هلي ويئي
دل وتي ٿي جَهانُ جهاڳيندي
دل لڳي ٿي وڃي ، نٿي سوچي
ڌار ٿيڻ کان پو ڪيئن جاليندي
”گل“ ته غم جي جهان ۾ گم آ
ڪيرَ هُن سان ڄمار واڳيندي
[b]هائيڪـــــو[/b]
چوڌاري تارا..!!
هڪڙو شاعر سوچ ۾،
ماضيءَ لامارا..!!
[b]نظــــــم[/b]
ڪراچي ياد ايندي آ..!!
جڏھن ڀي لاڙڪاڻي جي
سندر نارين کي رڪشن ۾
ڏسي دل شاد ٿيندي آ..!!
ڪراچي ياد ايندي آ..!!
اڇين اکڙين جي چوڌاري
سنهن ڪپڙن سندي ڄاري
جڏھن دل کي سڏيندي آ..!!
ڪراچي ياد ايندي آ..!!
اهي ڪاريون ، ڦڪيون پرسون
ڪلهن ۾ ۽ روا ڳاڙھا
هٿن ۾ سامسنگ فونيون
ڏسي دل داد ڏيندي آ..!!
ڪراچي ياد ايندي آ..!!
جڏھن ريشم گليءَ مان ڪا
ننڍي آڱر وٺي ناري
رَلِي ڪنهن ساڻ ويندي آ..!!
ڪراچي ياد ايندي آ..!!
جڏھن جُهڙ جي جهروڪن مان
ڏِسي هُن چنڊ جا ليئا
ننڊاکي آس نيڻن جي
جڏھن پاسا مٽيندي آ
ڪراچي ياد ايندي آ..!!
ڪراچي ياد ايندي آ..!!