(76) هدايت ڏيپر
[شاعر، ڪاڻيڪار]
اصل نالو : هدايت الله
ادبي نالو : هدايت ڏيپر
ولد : محمد خان
ذات : ڏيپر
جنم : 08 اپريل 1970ع
تعليم : انٽر
ڪرت : پرائيويٽ ملازم
رهائش : مورو شهر
رابطو : 03063212501
لکڻ جي شروعات : 1995ع
ڇپيل مواد : تقريباََ سمورن سنڌي رسالن، ميگزينن ۽ اخبارن ۾.
لکيل صنفون : غزل، گيت، وائي، نظم وغيره، اُن کان علاوه گڏيل شاعريءَ جي ڪتابن“سک نه ستا ڪڏهن“، “لفظن جاسڏڪا“، “ادب آبِ حيات” ۽ “شاعري ڳالهائي ٿي” ۾شاعري ڇپيل.
اڻ ڇپيل ڪافي مواد موجود.
سندس شاعريءَ مان ڪجھه چونڊ
[b]غــــــزل[/b]
اکين جي سمندر جون ٻيڙيون به ڇوڙي ڇڏيوسين
حياتيون به ڇولين سان ڪي جوڙي ڇڏيوسين
اسان لئ سوين سازشن جا ٿي ٻريا ڀڀڙ ھت
اسان عشق پنهنجي جو جهنڊو به کوڙي ڇڏيوسين
ڪٿي ٿا ڇنايو نگهاهن ۽ مرڪن جا نيئر
اسان پيار ۾ توکي اهڙو وڪوڙي ڇڏيوسين
جي ڏاڙھون رنگا لڙڪ هاڻي وهيا ڀي ته ڇا ٿيو
اميدن جي گلشن منجهان ٻور روڙي ڇڏيوسين
جٿي سڇ سندو حق بندوقن دٻائي رکيو هو
هدايت سو وحشي اهو ملڪ ٽوڙي ڇڏيوسين
[b]غــــــزل[/b]
شھر وارا نه سمجهيا شھر جي درد کي
آس ۾ اجڙيل ڪنهن بحر جي درد کي
ڪيترو وسيا اوهيڙا ڪري نيڻ ٿس
ڀونءِ ڇا ڄاڻي سگهندي ڪڪر جي درد کي
چيلھه تائين پڄي معراج ماڻيو دلي
ڪنڀر آوي ٿي ڄاڻي ٺڪر جي درد کي
هو ته ڀڳوان سمجهي پوڄين ٿا پيا
پر نه سمجهي هو سگهيا پٿر جي درد کي
پير پنهنجا پُسائيو´ شوق سان آب ۾
ڪجھه ته سمجهو حسينو بحر جي درد کي
[b]نثري ٽڪــــــرو
“لفظن جا زخمي روحَ”[/b]
جڏھن ليکڪ
پنهنجي لکڻين جي فڪري واٽ
ڇڏيندو آھي..!!
تڏھن سندس تحريري لفظن جا
روح زخمي ٿي پوندا آھن.
نثري خيال
جيڪا قوم
هڪ هٿ ۾ تقدير
۽ ٻئي هٿ ۾ تدبير
کڻي نڪرندي..!!
اها قوم
لوحِ محفوظ کي پوچو هڻي
پنهنجي تقدير
پنهنجي تواريخ پاڻ لکندي..!!