شاعري

سخنوَر سنڌ ڌرتيءَ جا

سنڌي ٻوليءَ جي 150 شاعرن ۽ شاعرائن جي تعارف ۽ چونڊ شاعريءَ تي ٻڌل هن تحقيقي پورهيي جي پهرين حصي جو سهيڙيندڙ ”احساس ميرل“ آهي.
هن ڪتاب جي خاص ڳالهه اها آهي ته نوجوان اڀرندڙ شاعرن کي دل سان ۽ اهميت سان خوبصورت جاءِ ڏني وئي آهي. ڪجهه ڄاتل سڃاتل شاعرن جي شموليت به هن ڪتاب جي صفحن تي ڪئي ويئي آهي پر اڪثريت وري به نوجوان نئين قلمڪارن جي آهي جيڪا سنڌ ۾ حوصلا افزائي ڪندڙ حقيقت آهي. نوجوان قلمڪار اسان جو سرمايو آهن.
Title Cover of book سخنوَر سنڌ ڌرتيءَ جا

(07) مٺل جسڪاڻي

[شاعر، ڪهاڻيڪار، مضمون نگار]
اصل نالو : محمد مٺل جسڪاڻي
ادبي نالو : مٺل جسڪاڻي
والد جو نالو: محمد عمر جسڪاڻي
ذات : جسڪاڻي
جنم: 15 جنوري 1961ع، ٽنڊوڄام لڳ ڳوٺ ٽؤنر خان جسڪاڻي ۾ ٿيو
رهائش: ٽنڊوڄام لڳ ڳوٺ ٽؤنر خان جسڪاڻي
رابطو: (3088996_0300)
تعليم : ايم.ايس.سي ايگريڪلچر (ٻوٽن جي بيمارين جو شعبو، پلانٽ پيٿالاجي)
ڪرت: استاد، محقق
لکڻ جي شروعات: 1975ع
ڇپيل مواد : ھلال پاڪستان، جاڳو، عوامي آواز، برسات، عبرت، ڪاوش، سنڌ ايڪسپريس، مھراڻ، تعمير سنڌ، سرواڻآفتاب، سنڌو، خادم وطن،وغيرہ
صنفون : آزاد نظم، نثري نظم، غزل، وائي، ٽيڙو (ھڪيٽو، ھڪ نئين صنف متعارف ڪرائي، جنھن ۾ ٻيا بہ ڪيترا ئي شاعر لکي رھيا آھن),نثر ۾ مضمون ۽ تجزيا تمام گھڻا لکيا آھن، سؤ سوا لکڻيون انگريزي ۾، پنجاھ کن اردوءَ ۾، سڀ مختلف اخبارن ۽ رسالن ۾ ڇپيل آھن.
زرعي تحقيقي مقالا بہ 700 کان وڌيڪ بين الاقوامي معيار جي تحقيقي جرنلس ۾ شايع ٿيل آھن. ٽيھارو کن پروفائيل انٽرويو، ٽيھارو کن ڪتابن تي تبصرا، مختلف ڪتابن ۾ مھاڳ نما تفصيلي رايا،ڪھاڻيون وغيرہ/ڇپيل ڪتاب زرعي معلوماتي ڪتاب ويھارو کن ڇپيا آھن. ھڪ انگريزي ۾ آھي. ھڪ سنڌي ۾ سفرنامو ۽ ٻه انگريزي ڪتاب. اُن کان علاوه سنڌيءَ ۾ هڪ ڪھاڻين جو مجموعو، هڪ سفرنامو ۽ هڪ شاعري جو مجموعوڇپجڻ جي انتظار ۾ آھي،
سندس شاعريءَ مان ڪجھه چونڊ:

[b]غزل[/b]
ڪهڙو ٻڌايان حال دل جو؟
 تمام گهڻي بي قرار آهي!
 
جنهن جو ڪيو ناهي ڪڏهن،
 صرف اُن جو انتظار آهي!
 
موت تہ بر حق آهي جاني،
 ڪڏهن ڪيو انڪار آهي!
 
انتظار بہ ڇو ۽ ڇا لاءِ،
 اهو تہ خاص اسرار آهي!
 
جهڙو آهيان تهڙو رهندس،
 اهو ئي منهنجو اقرار آهي!

[b]نثري نظم
[/b]اوھان کي جيئن وڻي،
ڪري گُذرو!
ھونئن بہ،
ماڻھُو ايترو،
ڄاڻن ڪٿي ٿا،
جيترو اوھان،
ڄاڻو ٿا!
اوھان ئي مڪمل،
اوھان ڄاڻو سڀ ڪُجھہ،
ماڻھُن کي،
مڃڻو بہ پوندو،
قبولڻو بہ پوندو،
جيئن بہ چئو اوھان،
جيئن بہ ڪريو اوھان،
ٻيو آھي بہ ڪٿي،
 جھڙا آھيو اوھان!
نثري نظم
ياد ڪر!
سيارو موڪلائي ويو ھو،
انبن ۾ ٻُور ھو،
ٻيرون ڇانگيل ھيون،
ٻٻرن ۾ پلڙا پئي لڙڪيا،
برسيم ڀلو ٿيو ھو،
گاھہ جو پاڻ کي،
ڪو فڪر نہ ھو،
ڪچھري ڪندي،
ھر ھر لؤڻا ھڻندي،
تو چيو ھو:
"ڪو ڏسي نہ وٺي"،
مون وراڻيو ھو:
"ٻيو ڪير ڏسي نہ ڏسي،
مون سڀ ڪجھہ ڏسي ورتو"!
ياد ڪر،.
اُھي ڏينھن،
ھي ڏينھن،
ويا سال گُذري،
 تون آھين ڪٿي؟
