لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

6. اُٺَ نه رسن، ٻورا رسن. (سنڌ، پهاڪو)

هڪڙي جت، هڪڙي واڻئي سان، سامان ڍوئڻ لاءِ ڀاڙو طئي ڪيو. ٻورا تمام ڳورا ڀريل هئا. جَتَ لالچ ۾ لتون ڏئي ڀريا هئا. اٺن جو گَلو لڏي، جيئن منزل ڏانهن ڪاهي هلڻ لڳو، تيئن اُٺَ مهارون ڇنائي، ٻورا ڪيرائي، جهنگِ مُنهن ڪري ڀڳا. اها حالت ڏسي واڻئي کان رهيو نه ٿيو ۽ جت کي رڙ ڪري چيائين؛ “اٺ رٺ ٿا وڃني!!؟ ورائي اچين! ”
“اٺ نه رٺا آهن، ٻورا رٺا آهن!” ڳورن ٻورن ڏي ڏوهه ڏيندي، جت چيو.
مطلب: ۱- ڏوهه هڪڙو ڪري ۽ مڙهجي ٻئي تي ته، ان صورت ۾ ائين چيو ويندو آهي.
۲- پنڌ پيرن کان نه پڄي، لعنت گوڏن تي.
۳- مري پنهنجي موت، لک نور شاهه جي کنڌي.
۴. رڍ اڳيئي مرڻي، بَدُ پيئي بگهاڙ تي.