لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون  آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

62. جيتري جهار هڪلبي، اوتري اٿندي. (سرو، پهاڪو)

هڪڙي زميندار، جوئر جي جهار لاءِ، پگهار تي هڪڙو ڪانگ- تڙيو رکيو هيو. هڪڙي ڏينھن ٻنيءَ تي اچي ڏٺائين ته جهار پئي ٿي جوئر کائي ۽ ڪانگ- تڙيو ستو پيو آهي.
“جهار پئي ٿي پوک کي کائي!” ننڊ مان اٿاري پڇيائينس؛ “۽ تون آھين جو ٻني تي پيو ٿو کونگهرا هڻين؟!”
“ڀوتار! پيهي تي ٿو چڙهي ويهان ته پوءِ جيڏانهن تيڏانهن جهار آهي ۽ تڙي تڙي کنڀڙون ئي سڪي ٿيون پون ۽ نڙي به سڪي ٿي وڃي. ٻني ته لهي ٿو بيهان ته ٿوري ٿوري جهار آهي ۽ ڀوتار!” سمهڻ جو سبب ٻڌائيندي چيائينس؛ “سمهي پئو ته جهار آهيئي ڪانه.”
“اڙي! ته پوءِ” ڀوتار هڪل ڏيندي چيس؛ “جيتري جهار هڪلبي، اوتري اٿندي!”
مطلب: ۱ . اکيون پوري سمهندڙ جي گهر کي، کاٽ لڳندو ته خبر نه پوندس.
۲ . جاڳندڙ جون وڇيون، سمهندڙن جا ڪونهان.
۳ . خبردار ٿيڻ سان، تمام گهڻا مسئلا سامهون اچن ٿا. سمهي پوڻ واري لاءِ ڪوبه مسئلو نه آهي.
۴ . ڏاهي مَ ٿيان، ڏاهيون ڏک ڏسن.
۵ . ڪبوتر، اکين تي هٿ رکي چيو؛ “مان ٻليءَ کان لڪي ويس.”
۶ . ڪم ڪر ته دنيا ۾ کوڙ ڪم آهن. لت کوڙي سمهي پئو ته ڪم آهي ئي ڪونه.