54. جنهن کي پنهنجي حال جي خبر نه ٿي پوي، تنهن کي ٻئي جي سال جي خبر نه پوندي. (هندي، چوڻي)
نجومي جڏهن مقرر وقت تي الوَر اسٽيشن تي پهتو ته سندس آڌر ڀا لاءِ ڪير به نه پهتو. سڄي رات اسٽيشن تي بيواهن وانگر ڌڪا کائڻ بعد، صبح جو جڏھن ٽانگي ۾ چڙهي راجا جي محلات تي پهتو ته دربان ۽ سپاهين کيس راجا سان ملائڻ جي بجاءِ، جيل اماڻي ڇڏيو. مهينو کن جيل ۾ دانهون ڪوڪون ڪيائين. تنهن کان پوءِ کيس ڪڍي راجا آڏو پيش ڪيو ويو. راجا کي پاڻ سان ٿيل جٺ بابت ٻڌائيندي چيائين؛ “مون کي خبر هجي ها ته مون سان اهڙي جٺ ٿيندي ته جيڪر مان نه اچان ها!”
“تو لاءِ اها ئي سيکت ڪافي آهي. توکي پنهنجي ٻئي ڏينھن جي خبر نه ٿي پوي ته تو سان ڇا ٿيڻ وارو آھي ته پوءِ توکي منهنجي حال جي ڪيئن خبر پوندي!” مهاراجا دڙڪو ڏيندي چيس؛ “جنهن کي پنهنجي حال جي خبر نه ٿي پوي، تنهن کي ٻئي جي سال جي خبر نه پوندي!”
مطلب: غيب جي خبر، فقط خدا کي آهي.