138. نه اڳلا نه پڇلا، واه جا وچلا. (سرائيڪي ، پهاڪو)
هڪ ڏينهن محلات مان سير لاءِ نڪتيون ته رستي ۾ هڪڙو درويش نظر آين، جيڪو چوندو پئي ويو؛ “نه اڳلا نه پڇلا، واه جا وچلا.”
هنن اهو جملو پاڻ ڏانهن منسوب سمجهيو ۽ موٽڻ مهل پيءُ کي دانهن ڏنائون. درويش کي درٻارِ ۾ پيش ڪيو ويو. کانئس انهي جملي جو مطلب پڇيو ويو ته ٻڌايائين؛ “مان هن وقت ڪراڙو ٿي ويو آهيان ۽ هلڻ کان لاچار آهيان. ٻين جو محتاج ٿي پيو آهيان. هيءُ منهنجو پويون وقت آهي. اڳئين وقت ۾ ٻار هئس ۽ ٻين جو محتاج هئس. ٻنهي دورن کان وچون وقت ڀلو هو. جوان ۽ خوبصورت هئس. هاڻي ٽئي دور اکين سان ڏسڻ کانپوءِ انهيءَ نتيجي تي پهتو آهيان!” درويش ڳالهه جو نچوڙ پيش ڪندي چيو؛ “نه اڳلا نه پڇلا، واه جا وچلا.”
مطلب : ٻارائپ ۽ ٻڍائپ کان، جوانيءَ جو وقت تمام گهڻو شاندار آهي.