لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون  آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

23. ٻاليتو، نه ماليتو. (هندي /چوڻي)

هڪڙي عيالدار کان هڪڙو پاڙيسري اوڌر گهرڻ آيو ته کيس ٺپ جواب ڏنائين.
“هيءُ اشراف ماڻهو آهي! ضرورت هوندس، تنهن ڪري تو وٽ لنگهي آيو آهي.” اتي ويٺل ٻئي پاڙيسريءَ پارت ڪندي چيس؛ “اوڌر ڏئينس ته وڃي مهل ڪري!”
“ادا اهو دنيا جو وهنوار آهي. اڄ مان ڏيندم ته سڀاڻي ٻيو ڪير به مون کي ڏيندو. پر ڳالهه هيءَ آهي ته مون وٽ واڌارو پئسو آهي ڪونه.” عيالدار چيو.
“انهيءَ ڳالھ تي ڪير ڪونه وَسَهندو!”
“ادا! ڪو سادو آهين. ننڍي ڳالهه نٿو سمجهين!” کيس يقين ڏياريندي چيائين؛ “ٻاليتو، نه ماليتو.”
مطلب:۱- سرڻ جي آکيري ۾، ماس ڪٿان ايندو؟
۲- جيڏا ڏوتا، تيڏا بوتا.
۳- ايندو سڀ ڪو ڏسي، ويندو ڪوئي نه ڏسي.
۴- ماريءَ جي گهر، هڏن جو ڍير.
۵- عيالدار، مالدار نه هوندو.
۶- گهڻي کائڻ وارن وٽ، بچت ڪين ٿي ٿئي.