136. مئي ڪتي، پرچهه نه وڃائجي. (سنڌ، پهاڪو)
هڪ ڏينهن ٺهي سنبري انهيءَ لاءِ نڪتو. دوست وٽ پهتو ته خبر پيس، ڪتو مري ويو آهي. تنهن هوندي به دوست کي چيائين؛ “مون کي تو وارو ڪتو ڏاڍو وڻندو هيو. مان اڄ سنبري ان لاءِ نڪتو هيس ته توکان اهو گهران! پر افسوس ... اهو مري ويو آهي.”
“يار! ڪتو ڏاڍو لاجواب هيو! ۽ ڏيڻ جهڙو ئي نه هو. اڄ هجي ها ته شايد توکي ته ڇا ڪنهن کي به نه ڏيان ها!”
“يار!عجيب دوست آهين! وِيلَ وَٿُ لاءِ پيو اکيون پورين.” دوست طعنو ڏيندي چيس؛ “مُئي ڪتي پرچهه نه وڃائجي!”
مطلب: ۱- اجائي ڳالهه تي ضد ٻڌي، دوستي نه ڦٽائجي!
۲- ڏجي نه، ته ڏکوئجي به نه.