130. مرشد لاءِ دال، ته خليفن لاءِ خال. (سنڌ، پهاڪو)
مرشد جي پيٽ جو الڪو پلي، خليفن جي ڀِڀَ ڀرڻ لاءِ دل مَنُ هڻڻ لڳا. ڪجهه نه سُجهين ته مرشد سڳوري سان مشورو ڪرڻ آيا؛ “سائين اوهان لاءِ ته دال رڌرائي آهي. سمجهه ۾ نه ٿو اچي ته خليفن لاءِ ڇا رڌڻو پوندو!؟”
دال جو نالو ڪن تي پوندي ئي مرشد سڳورو تپي باهه ٿي ويو. چي؛ “مرشد لاءِ دال ته خليفن لاءِ خال.”
مطلب: جتي وڏن جو مان ئي ڪونهي، اتي ننڍن جو ڪهڙو حال هوندو؟