123. ڳالهين سنديون ڳالهيون، ٽڪي سندا موٺ. (سنڌ، پهاڪو)
ٻئي دوست به ٽڪو ڏيندي چيس؛ “يار شهر وڃين ٿو ته مون لاءِ ٽڪي جا موٺ آڻجانءِ!”
شهر گهمي موٽيو ته ٻئي دوست ملڻ آيس. جنهن دوست ٽڪو ڏنو هيس، تنهن کي موٽ ڏنائين. ٻئي کي هيڏانهن هوڏانهن جون ڳالهيون ٻڌايائين.
“هن لاءِ موٺ آندئي ۽ منهنجي لاءِ سودو نه آندئي! ڇو؟” پهرئين دوست پڇيس.
“هن پئسا ڏنا هئا، تو ڪئي هئي رڳي ڳالهه! تنهن ڪري ....” وضاحت ڪندي ٻڌايائينس؛ “ڳالهين سنديون ڳالهيون ٽڪي سندا موٺ.”
مطلب:۱- ڳالهه ڪرڻ سان ڪم نه ٿيندا آهن. پر هَڏُ هلائڻ سان/خرچ کاٻار ڪرڻ سان ٿيندا آهن.
۲- نينهن نياپي نه ٿئي.