لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون  آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

92. ڏوهٽا وڌندي جا ويري آهن. (ساهتي، چوڻي)

هڪڙو ڪراڙو، اکين کان وڏو هئو، هڪ ڏينھن پوٽي ۽ ڏوهٽي کي گهمائڻ لاءِ نڪتو. هڪڙي ڪلهي تي پوٽي کي ته ٻئي تي ڏوهٽي کي ويهاريائين. رستو ڏيو پئي ويو ته کيس هڪ هنڌ شڪ پيو ته اڳيان کڏ يا کاهي آهي.
”ابا!“ ڪلهي تي ويٺلن کان پڇيائين؛ ”اڳيان کڏ ته ناهي!“
”نه نانا! نه!“ ڏوهٽي ورندي ڏنس؛ ”سڌو هليو هل! رستو صاف آهي. کڏ ٻڏ ناهي!“
”نه ڏاڏا! کڏ ٿئي!“ پوٽي يڪدم رڙ ڪندي چيس؛ “سڌو نه هلجانءِ، پاسي کان هلجانءِ!“
پوڙهو منجهي بيهي رهيو. انهيءَ ٻڏتر ۾ منجهيو بيٺو هئو جو ڀر مان لنگهدڙ هڪڙي واٽهڙوءَ چيس؛ ”ڪراڙا! اڳيان کڏ اٿئي، خيال سان! وڃجانءِ!“
”ابا سچ ٿو چوين!“ ڪراڙي واٽهڙوءَ کي چيو؛ “ڏوهٽا وڌندي جا ويري آهن.”
مطلب: ۱- ڏوهٽاڻ، ناني کان وڌيڪ، ڏاڏي سان سچو ٿيندو.
۲- ڏوهٽاڻ پيٽاڻ، وڌندي جا ويري.
۳- کائي پي ڏوهٽا، سڏائيندا ڏاڏي پوٽا.