لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون  آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

8. آپڻي گهوٽجي ته نشا ٿيوي. (سنڌ ، پهاڪو)

ڪن موالين، دائري ۾ ڀنگ گهوٽي پئي پيتي. هڪڙومسافر موالي به واٽ وٺيو پئي لنگهيو. لُونجهه تي اهو به لنگهي آيو ۽ چُڪڙي چاڙهڻ لاءِ سوال ڪيائين. بچيل چڪڙيءَ ۾ جوڳِ ۽ پاڻي ملائي، ڇاڻي گلاس ڀري ڏنائونس.
ڇِٽي ۽ تُتي پاڻيءَ، رنگ ئي نه لاتس.
“يار ! هيءَ ته لڳي ئي نه !” ٿورو نه مڃيندي چوڻ لڳو؛ “نشو ئي نه چڙهيو!”
“مفت واري شيءِ سان نشو نه چڙهندو آهي.” هڪڙي مواليءَ اڍنگي ڳالهه جو اڍنگو جواب ڏيندي چيس.
“اپڻي گهوٽ ته نشا ٿيوئي! ”ٻئي مواليءَ، پھرئين جي وَٽَ وارڻ ڪندي چيو.
مطلب: ۱. محنت سان ڪيل ڪم ۾ نشو / سرور/ سڪون آهي.
۲. پنهنجي، سنهنجي.
۳. پنهنجيءَ ۾ هٿ، پرائيءَ ۾ اکيون.
۴. ٻين تي ڀاڙڻ نه گهرجي.
۵. پنهنجي ٻارجي ، پنهنجي چاڙهجي.
۶. هڏ هلائجي، سک پائجي.