10. اڇي پڳ مَ پس اندر مڙيئي اڳڙيون. (چوڻي)
نيٺ هڪڙي ميدان تي بيهي ابتيون سبتيون ٻوليون ڪيائين. ماڻهن سوچيو؛ ”هن ڏسڻي وائسڻي همراه کي ڇا ٿي ويو؟“ اهو سوچي، اچي پاسو ورتائونس. جڏهن دَنِ کن تماشائين/ تماشو ڏسندڙن جي اچي ڪٺي ٿي ته مسخرو ڪيائين.
جن پيل همراه جو نقل ڪندي، وٺي جو مٿو ڌوڻيائين ته پڳڙ لھي اچي پٽ تي پيو. وال ڪپڙو پري ڪريو ته اڳڙين جو مولهاٽو جدا ٿي بيٺو. سندس لڪل اڳڙيون ظاهر ٿيڻ تي هڪڙي تماشائيءَ کان زبان مان بي اختيار نڪري ويو؛
”اڇي پڳ مَ پس، اندر مڙيوئي اڳڙيون“.
مطلب: ۱. ظاهري ٺاٺ سان، اندريان عيب لڪيو وڃن.
۲. ظاهر ئي نظر ڪرڻ کان، ڪجھ اندر به جاچجي.