25. ٻن ٻيڙن ۾ جيڪو چڙهي، چڏا تنهن جا چيرجن. (هندي ،پهاڪو)
“هڪ ٻيڙيءَ تي چڙهڻ ۾ ايڏو مزو آهي ته ٻن تي چڙهڻ ۾ اڃا وڌيڪ مزو هوندو.” دل ۾ خيال ايندي، خواهش پوري ٿيڻ جو اظهار فرمايائين.
ميربحرن کي تعميل لاءِ حڪم ٿي ويو. حڪم جا بندا بنا چون چانءِ جي ٻه ٻيڙيون پاڻ ۾ سلهاڙي آيا. هڪُ پير هڪَ ٻيڙيءَ ۾ ته ٻيو ٻيءَ ۾ رکي، شهزادي صاحبه هلڻ لاءِ حڪم ڏنو. ٻيڙيون وچ سِيرَ تي پهتيون ته ڇولين سبب هڪ ٻئي کان وٿيرڪيون پئي ٿيون، جنهن سبب شهزادي صاحبه کي ڪافي تڪليف پئي پهتي. ٻيڙيون يڪدم پتڻ تي موٽرايائين.
“ٻن ٻيڙيين جي سفر جو مزو ڪيئن هئو؟!” هڪڙيءَ سهيليءَ کانئس پڇيو.
“ٻن ٻيڙين ۾ جيڪو چڙهي، چڏا تنهن جا چيرجن.” تجربي جي بنياد تي شهزاديءَ ٻڌايس.
مطلب: ۱- جيڪو گهڻي جي لالچ ڪندو، سو تڪليف وڏي ڏسندو.
۲- جيڪو هڪ وقت گهڻن ڪمن ۾ هٿ وجهندو، سو جوکي/ ڇيهي / ٽوٽي ۾ پوندو.
۳- ٻه گدرا، مٺ ۾ ڪين ايندا آهن.