لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

27. ٻني سائي جي سائي، گاهي بکئي جو بکيو. (سرو، پهاڪو)

هڪڙي هاريءَ گاهه جو ٻارو کن پوکيو هيو. جنهن مان روزانو هڪڙو گاهي، چوريءَ گاهه ڪري ويندو هئس. ڏاڍا پيرا کنيائين، پر چورُ رخ نه چڙهيس. ڀر واري هاريءَ کي دانهن ڏنائين. جنهن سر زمين ڏسي چيس؛ “بيشڪ! گاهي گاهه ڪري ويو آهي. پر انهن جاين تي گاهه ويتر زور ڏئي ڦُٽو آهي. ڪير ڪنهن جو نصيب کائي نٿو سگهي.” اڃا آٿت ڏيندي چيائينس؛ “ٻني سائي جي سائي، گاهي بکئي جو بکيو.”
مطلب: ۱- چوري ڪندڙ سدائين سڃو، ڀاڳيو سدائين سائو.
۲- ڀاڳين جا ڀانڊا، سدائين ڀرپور.
۳- باهه جو سڙيو، چور جو ڦُريو، بيماريءَ جو ستايل، سدائين تڪليف ۾نٿا رهن.
۴- ڏُٿُ نه کٽو، ڏوٿي کٽا.
۵- زمين سدائين اناج ڏئي پئي. مٿس پلجندڙن وٽ، حرص اڻ کٽ ۽ بک اڻ مٽ آهي.