لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون  آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

71. چُتِ تي چوٽا، مدعي رد. (هندي ، چوڻي/پهاڪو)

هڪڙو بادشاهه ڪنهن شڪار پوئتان پوندي پنهنجي لشڪر کان ڇڄي هڪڙي گهاٽي جهنگ ۾ وڃي ڦاٿو. اُڃَ- بک به ڏاڍو هلاڪ ڪيس. وسئن ڳولهيندي هڪڙي جهوپڙي نظر آيس. آويلو وقت ڏسي ان ۾ گهڙي يو. جهوپڙي ءَ ۾ هڪڙو درويش فقير ويٺو هيو، جيڪو دنيا کي ڇڏي، پالڻهار جي پرارٿنا ڪري رهيو هيو.
”اڃ لڳي اٿم! پاڻي ڍڪ پيارينم! ”فقير کان سوال ڪيائين.
”ٻيو به ڪي کپيئي؟!“ پاڻي پيئاري، فقير پڇيس.
”آءُ بادشاهه آهيان !“ بادشاهه پنهنجي حال کان آگاهه ڪندي عرض ڪيس؛ ”مون کي سائينءَ سڀ ڪي ڏنو آهي. باقي دعا ڪرينم ته منهنجا مدعي رد ٿين“.
”هن وقت تنهنجي گهوڙي ۽ تنهنجي بت تي جيڪو مال آهي، سو ئي لک ٻن جو ٿيندو ۽ تون تن تنها جهنگ ۾ پيو ڦرين!“ فقير سمجهائيندي چيس؛ “ جيڪڏهن ڪو دشمن نه هجئي، سو به لالچ ۾ دشمن ٿي پوئي. وڏي ملڪيت هوندي، مدعي ته رد نه ٿيندا“.
”نيٺ !“ بادشاهه عرض ڪيو؛ ”مدعي ڪيئن مات ٿيندا؟!“
”ان جو به حل آهي!”فقير نسخو ٻڌائيندي چيس؛ “چُتِ تي چوٽا، مدعي رد!“
مطلب: ڍڳو نه ڍور، ڇا ڪاهيندو چور؟