110. ڪارا گهڻا پر ڪارنهن ڪنهن ڪنهن جي لهي. (سرو، پهاڪو)
گهٻراهٽ ۾ نوجوان جا هڪڙا پگهر لٿا پئي ته ٻيا چڙهيا پئي. دل ۾ چوڻ لڳو؛ “ڀوتار ۽ مان، ٻئي سڳي ٻيڙي جا سوار آهيون. مان ڪارو ثابت ٿيو آهيان ۽ هو جرڳي جو مهندار هئڻ سبب ڳاڙهو آهي. ڏوهه ته ٻيئي ڪيون پيا، پر پڪڙجي مان پيو آهيان!”
انهن سوچن ۾ گم ڏسي وري جرڳي وارن کانئس ساڳيو سوال دهرايو.
“ڪارا گهڻا آهن، پر ڪارنهن ڪنهن ڪنهن جي لهي!” نوجوان پنهنجي بچاءَ /صفائي ۾ چيو؛ “هاڻي جيڪا سزا ڏيڻي اٿو سا ڏيو.”
مطلب:۱- عيبن کان آجو، فقط هڪ الله آهي.
۲- ڏوھ هر ڪو ڪري ٿو، ڪو لڪي ڪو پڌرو.
۳- ڏوهه گهڻا ڪن ٿا، پڪڙجي ڪو ڪو ٿو.