132. مفت جو شراب، قاضيءَ کي به حلال. (سنڌ، پهاڪو)
“پيئڻ سخت گناهه آهي ۽ غير واجب آهي!” قاضيءَ دليل ڏيندي چين؛ “۽ ٻي ڳالهه ته اهڙا شوق ٿيندا آهن پئسي تي، جيڪي مون وٽ ته آهن ئي ڪونه!”
“پئسي جي پرواهه نه ڪر!” شرابين زور ڀريندي چيس؛ “اسان پنهنجي پئسن سان ٿا توکي پياريون.”
“پوءِ ترسو ته مان پنهنجي وڏي پٽ کي به وٺي اچان! قاضيءَ آماده ٿيندي چين. “مان ان کان سواءِ پيئندو ناهيان!”
قاضي پٽ وٺي آيو. ٻيئي پيئڻ لڳا. هڪڙي همراهه رڙ ڪري چين؛ “مفت جو شراب، قاضيءَ کي به حلال.”
مطلب: مفت جو بجو به، ڀلو آهي.