96. ريڍار اڳيان رباب، وڄائڻ مان نه وري نه سري. (هندي، پهاڪو)
اها ڳالهه، هڪ ڏينهن مڱڻهار ٻڌي ته ڏاڍو خوش ٿيو ۽ رباب کڻي راجا جي محفل ۾ اچي پھتو. سمجهيائين پئي؛ “رباب وڄائي راجا کي ريجهائيندس ۽ ھو خوش ٿي مون کي وڏا تحفا، خرافاتون ۽ خلعتون عطا ڪندو.”
راجا جي درٻار ۾ ڳائڻ جو موقعو ته ڪيترائي دفعا مليس پر من جي مراد ڪافي وقت گذرڻ کانپوءِ به پوري نه ٿيس. هڪ ڏينهن درٻار مان نااميد ۽ نراس ٿي واپس وڃي رهيو هو، جو هڪ درٻاريءَ پڇيس؛ “تون سٺو ڳائيندڙ ۽ وڄائيندڙ آهين. تو جهڙا ڳائڻا وڄائڻا ته ههڙين محفلن ۽ درٻارن جي سونهن ۽ زينت هوندا آهن. پوءِ ڇو نراس ٿيو واپس ٿو وڃين؟ ٻاهر ته توکي ڳائڻ وڄائڻ جو موقعو به ڪين ملندو!”
“ريڍار اڳيان رباب، وڄائڻ مان نه وري نه سري!” مڱڻهار نااميديءَ جو سبب ٻڌائيندي چيس.
مطلب:۱- اڻ ڄاڻ ۽ بيوقوف ماڻهوءَ کي ريجهائڻ/صحيح دڳ لائڻ، ڏاڍو مشڪل ۽ اوکو ڪم آهي.
۲- رڍ اڳيان رباب، وڄائيندي ورهيه ٿيا. پر موڳيءَ کان نه مليو جواب.
۳- مرليون ته گهڻيون وڄايوسين، پر نانگڻ ڏنگڻ نه ڇڏيو.