39. ٽنگ ڀڳو ڪم ڪري، ٻانهن ڀڳو ڪم ڪري، دل ڀڳو هرگز ڪم نه ڪري. (سنڌ، چوڻي)
نوڪر صفا بِرِ لڳو بيٺو هيو. سنها سنها ٽپڙ ڀڃڻ شروع ڪيائين. ڳالهه ڳالهه تي گراهڪن کي ڇڙٻون ڏيڻ لڳو. تور- ماپ ۾ به هٿڙي هڻڻ شروع ڪيائين. دڪاندار جي پُٽَ کي اهاني بهاني لپاٽون هڻڻ شروع ڪيائين. مالڪ سڀئي برداشت پئي ڪيس.
هڪ ڏينهن زورن ڏيندي مالڪ جي اگهاڙي پيٽ تي ٿڪ وهائي ڪڍيائين. مالڪ سندس نيت تاڙي ويو ۽ يڪدم دل رکڻ لاءِ چيائين؛ “هاءِ! هاءِ! ڏاڍي ٿڌي آهي.”
“انهن کي وڃي رک! جن جي ڪوسي هجي!” نوڪر خار مان ٽپ ڏئي اٿندي چوڻ لڳو؛ “مان نه بيهندس!”
“بيشڪ! تون نه بيهندين!” نوڪر جا نخرا برداشت کان چڙهيل ڏسي مالڪ چيو؛ “ٽنگ ڀڳو ڪم ڪري، ٻانهن ڀڳو ڪم ڪري، پر دل ڀڳو هرگز ڪم نه ڪري!”
مطلب۱- ماڻهوءَ جا ٻيا عضوا نه پر دل ڪم ڪندي آهي.
۲- سالم هٿن وارا پيا پنندا آهن، جڏهن ته دل وارا ٽنڊا منڊا ڪمائي پيا کائيندا آهن.
۳- ٽُٽِيءَ کي ٽاڪو ئي نه لڳندو آهي.