لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون  آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

86. دولت نُهن کان ماس وڇوڙي. (هندي، پهاڪو/چوڻي)

هڪڙي همراهه پنهنجي سنگتيءَ کان چڱي خاصي رقم اڌاري گهري. اڳلو ڏئي نه سهگيو. نتيجي ۾ ٻئي هڪ ٻئي کي منھن ڏيکارڻ کان هليا ويا.
ڳپل وقت کان پوءِ راه ويندي هڪ ٻئي سان مليا.
”واه يار واه!“ قرض گهرندڙ ميار ڏيندي چيس؛ ”ڇا چار ڪوڏيون قرض جون گهرين آهن، ڇا منهن ڏيکارڻ کان به هليو ويو آهين. لاشريڪ کان گهرجي ها، سو به ائين نه ڪري ها. تو مان اها اميد نه هئي.”
”تو مان به اها اميد نه هئي!“ سنگتيءَ ڏوراپو ڏيندي چيس؛ ”چئن ڪوڏين جي نه ملڻ ڪري سالن جي سنگت ئي ڇڏي وئين!“
”ها ادا ها! هاڻي ڏوهي به وري اسان ٿياسون! توڏي ڏوهه ئي ڪونهي!؟“ جرح ڪندي چيائينس؛ ”دولت نُهن کان ماس وڇوڙي“.
مطلب:دنيا ۾دولت ۽ ملڪيت سبب ئي وڇوڙا ٿيا آهن.
۲- زر، زمين ۽ زن ، جهيڙي جوڀن.