108. فقيرياڻي ٿئي راڻي، چي؛ “جارا ڏيوڻا، مين کاوڻا!” (ساهتي، پهاڪو)
هڪ ڏينهن مڙس گهر ۾ آيو. کيس پنهنجي ڪمري ۾ ڏسي ، ٻين ڪمرن ڳولهڻ لڳو. هڪڙي ڪمري ۾ اچي کيس لڌائين.
ڪمري جي هر جاري ۾ ماني پئي هئي. مائي صاحبه هر جاري وٽ وڃي چيو پئي، ”جارا! خير ڏي!“ ان بعد پراڻمرادو جاري مان ماني کڻي هڪڙي ٿانءَ ۾ وڌائين وپئي. جهن هٿ وارو ون ٿانءُ ڀر جي ويس ته پوءِ هيٺ ويهي کائڻ لڳي. مڙس کي چاق چڱي ٿيڻ جي راز جي خبر پئجي وئي. ڪمري مان نڪري، پنهنجي منهن چوڻ لڳو، ”فقيرياڻي ٿئي راڻي چي، جارا ڏيوڻا، مين کاواڻا!“
مطلب: ۱- عادت ، عضوو آهي.
۲- هير واري جي هير ، ٽنگ ڀڳي به نه وڃي.
۳- عادت مٽي نه عادتي، علت مور نه جاءِ.
اٺ پئي ڪڻ ۾، ڪنڊا چڻ چڻ کاءِ.