لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون  آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

94. رن چشڪي هري، رکي آرتوار. (هندي ، پهاڪو)

هڪڙي زال گهر ۾ ڪنهن ڳالهه تان مِٽون ڦوڪي ويهي رهي. شام تائين، نه ڪجهه کاڌائين نه ڪجھ پيتائين. مڙسهنس گهر ۾ آيو ته به ڊول سڄايو ويٺي رهي. گهرڻ تي ماني ته مڙس کي ڏنائين پر پاڻ نه کاڌائين. دل رکڻ خاطر مڙس پڇيس؛ “ڀلا! تون ماني نه کائيندين!”
“نه!” رکائيءَ مان جواب ڏنائينس.
“ڇو؟ خير ته آهي؟”
“مون آرت وار رکيو آهي.” يڪدم جواب ٺاهي ٻڌايائينس.
هندن جو آرت وار /ورت/روزو به ڊگهو ٿيندو آهي. جيستائين ورت کلڻ جو وقت ٿئي، تيستائين بک پاهه ڪري وڌس. شام تائين اکيون ئي ڏار ڏئي ويس. مڙسهنس کي مٿس جهٻو اچي ويو ۽ ورت ويلي بازار مان جليبيون، کير پڙا، فروٽ ۽ سموسا وغيره وٺي آيو. مائيءَ کائي ڏاڍو چڙهه ڪيو.
ٻوٿ سڄائڻ مان کائي ڏٺائين ته ٻئي ڏينهن به چَپُ چَپَ تي چاڙهي ويهي رهي. انهيءَ حرڪت تي مڙس کي به ڪاوڙ اچي ويس. بازار مان مال مليدا ته نه وٺي آيس، هٿائين ڀر ۾ بيهي ٽوڪيندي چيائينس؛ “رن چشڪي هري، رکي آرتوار.”
مطلب: جيڪو جنهن طريقي سان کائي ڏسي ٿو، سو سدائين اهو طريقو اختيار ڪري ٿو.
۲- عادت ڇڏي نه عادتي، علت مور نه جاءِ،
اٺ پوي ڪڻڪ ۾، جُواسا چُڻ چُڻ کاءِ.
۳- لالچ بري بلا آهي.