21. بکيي چکي چيو؛ “بقال ڪر! يا بقال جي زال ڪر!” (سرو، پهاڪو)
واڻيو به انهيءَ ڳالهه کي تاڙي ويو. هڪ ڏينهن ماني کائڻ بعد، ڪجهه پاپڙ پوريون ۽ ٻوڙ پلاءُ بچي پيس. اوبر اڇلائڻ بدران، کيس کائڻ لاءِ ڏنائين. جابلو همراه سڻڀا ۽ نرم نرم کاڌا کاڌا ته دل هُرکي پيس.
روزانو واڻيي جي گهران، ماني وٺڻ ويندو هيو. واڻيي جي زال کي لٽن ڪپڙن ۾ اڇو اجرو ڏسي به پيو دل ۾ هرکندو هيو.
“يا الله!” اوبر کائي، دل ۾ شڪراني طور چوندو هيو؛ “بخال ڪر! يا بخال جي زال ڪر!”
مطلب:۱- چريي چکي ڏٺو، چي: “ڳڙ!”
۲- جيڪي هتي هِرن ٿا، سي هُتي ڪين مُڙن ٿا.
۳- چريي چکي ڏٺو، چي: “هلندي ڪا ٽنڊي!”
۴- چريءَ چکي ڏٺو، چي: “هل ڪالهوڪي هنڌ!”