لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

ڪتاب ”موزون آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون“ اوهان اڳيان پيش ڪجي ٿو. هي پهاڪن ۽ چوڻين جي ڪتاب جو سهيڙيندڙ عبد الوهاب سهتو آهي.
Title Cover of book موزون  آکاڻين ذريعي جڙيل پهاڪا ۽ چوڻيون

13. اکين وارا، دنيا ۾ ٿورا آهن. (ساهتي ، چوڻي)

ٻن دوستن جو پاڻ ۾ بحث ٿي پيو.
“دنيا ۾ انڌا گهڻا آهن!” هڪڙي جو موقف هئو.
“دنيا ۾ اکين وارا گهڻا آهن!” ٻئي جو ضد هئو.
“آزمائي ٿا ڏسون ته دنيا ۾ ڪير گهڻا آهن!” ٽئين سنگتيءَ، بحث مان بيزار ٿيندي، صلاح ڏنن.
صلاح بيٺي ته؛ ٻه ڄڻا سَرَ مُڃي منجهانئن نوڙُ وٽيندا ۽ ٽيون ڄڻو، لنگهندڙن / واٽهڙن کي جاچي، انڌن ۽ سڄن جي فهرست تيار ڪندو.
سَرَ مُڃي، هڪڙي چو- واٽي تي نوڙُ وٽڻ ويٺا.
“ڇا ٿا ڪيو؟” پهرئين لنگهندڙ کانئن پڇيو.
“نوڙُ ٿا وٽيون!” پڇندڙ کي جواب ڏئي، سندس وڃڻ کانپو، لسٽ تيار ڪندڙ ڏانهن منهن ڪري چيائون؛ “لکيس انڌن جي لسٽ ۾!”
کوڙ ماڻهو لنگهيا. منجھانئن گهڻن ئي ساڳيو سوال پڇيو. انهن سمورن جا نالا، انڌن جي لسٽ ۾ لکيائون.
“نوڙُ ٿا وٽيو ڇا؟” شام ڌاري هڪڙو همراهه لنگهيو ۽ ائين پڇيائين.
“هائو! نوڙ ٿا وٽيون!” کيس جواب ڏئي، لسٽ تيار ڪندڙ ڏي مھڙ ڪري چيائون؛ “لک سڄن جي لسٽ ۾.”
شام جو ٻئي لسٽون ڀيٽيائون. انڌن واري لسٽ تمام ڊگهي هئي. لسٽ تيار ڪندڙ رڙ ڪري چيو؛ “اکين وارا، دنيا ۾ ٿورا آهن!”
مطلب: بري ڀلي جي تميز ڪندڙ /حياداريءَ /سمجهه/عقل وارا دنيا ۾ ٿورا آهن.