22. بگهڙ ڏسڻ کانپوءِ، قاضي ته ڇيلي کي ڇڏي پر ڇيلو قاضيءَ کي نه ڇڏي. (ساهتي، پهاڪو)
ڇيلي کي به ساهه پيارو هو. بگهڙ جي ڀَوَ کان ڊڊي سنئين ڊوڙڻ لڳو. هاڻي ته بگهڙ جو خطرو، تهائين وڌي ويو. اها حالت ڏسي قاضي پنهنجي مُنهن چوڻ لڳو؛ “قاضي ته ڇيلي کي ڇڏي، پر ڇيلو به قاضيءَ کي ڇڏي نه!”
مطلب:۱- الله ته ڏئي پر الاهڙي به سهي نه!
۲- الله ڏيوئي، ميان ڏيوئي، صحبت خان نه ڏيوئي.
۳- جِنُ ته جَنيءَ کي ڇڏي، پر جَني جِنَ کي نه ڇڏي.
۴- ڦاسڻ کانپوءِ، پٺاڻ ته ڪمبل کي ڇڏي پر ڪمبل پٺاڻ کي نه ڇڏي.