ڪاش مان اڃان وڌيڪ سچ لکي سگهان
ڪنهن دوست صلاح ڏني ته اهي ڪالم چونڊي ڇپايان. جڏهن چونڊ ڪرڻ ويٺس ته ڏاڍو ڏکيو لڳو ته ڪهڙو کڻان؟ ۽ ڪهڙو ڇڏيان!
بهرحال جيتوڻيڪ مان چونڊ سان به انصاف ڪري نه سگهيو آهيان. پر هي ڪجهه ڪالم به هيڏو وڏو ڪتاب ٿي ويو آهي. جيڪو اوهان جي هٿن ۾ آهي.
منهنجي خواهش هُئيءَ ته ان جو مهاڳ جناب رسول بخش پليجو لکي. مان يوسف سنڌي ۽ مور ساگر جڏهن سائين جي گهر ڪتاب جي ڊمي کڻي وياسين، جنهن کي ڏسي پليجي صاحب تبصرا به ڪيا ۽ واعدو ڪيو ته هو ٽن ڏينهن کانپوءِ مهاڳ لکي ڏيندو ۽ اها ڊيوٽي يوسف سنڌي صاحب تي رکي وئي ته هو پليجو صاحب کان مهاڳ گڏ ڪري. پوءِ ٻه دفعا يوسف سنڌي، پليجو صاحب وٽ ويو پليجو صاحب، کيس سڀاڻي اچڻ لاءِ چيو. ۽ جڏهن يوسف سنڌي صاحب، ان سڀاڻي ويو ته جواب مليو، يار! مان بيمار آهيان نٿو لکي سگهان.
اسان حيران ٿياسين ته پليجي صاحب کي ڏاڍي دير کان پوءِ ياد آيو ته هو بيمار آهي!؟ ان کان اڳ کيس بيماري جي خبر نه هئي.الله کيس شفا ڏيندو. پليجي صاحب جو ٺيڪ ٿيڻ ضروري آهي.
بهرحال مان انهن سڀني دوستن جو ٿورائتو آهيان جن ٻه لفظ لکيا.
ڪالمن ۾ ڇپجڻ جي تاريخ پڻ ڏني وئي آهي. پر اوهان کي محسوس ٿيندو ته ويهه ۽ پنجويهه سال اڳ جا لکيل هي ڪالم، اڄ جا لکيل ٿا لڳن جو هتان جون حالتون اڄ به ساڳيون آهن دنيا بدلجي وئي آهي. اسان جا حال ۽ پرڪار اڄ به ساڳيا آهن.
ذوالفقار سيال