نصير مرزا، تاج صحرائي
گذريل ڏينهن مختيار ملڪ آيو، چيائين، يار، سائين محمد ابراهيم جويي کي ڏٺي ڏهاڪو کن سال ٿيا آهن، هل ته جويي صاحب سان ڪچهري ڪري ٿا اچون. اسان جويي صاحب وٽ ويٺا هئاسين ۽ اُتي سائين تاج صحرائي آيو، تاج سحرائي سان ويجهڙائيءَ ۾ گهڻيون ملاقاتون ٿيون آهن. ٿوري ڳالهه ٻولهه کان پوءِ صحرائي صاحب چيو، توهان جو مخزن پروگرام ڏاڍو سٺو هوندو هيو. مون سمجهيو ته صحرائي صاحب ڪنهن مخزن پروگرام ۾ شرڪت جي ڳالهه ٿو ڪري، پاڻ چيائين هاڻي توهان نٿا اچو، ڪو ٻيو ته اچي، مون کي ڳالهه سمجهه ۾ نه آئي، چيائين ڇو ڀلا ميزباني ڇڏي ڏنو يا.......
چيم قبلا! مان نصير مرزا ناهيان، اوهان شايد ڀليا آهيو، مان ذوالفقار سيال آهيان.“
چيائين اڇا پر لڳو ته اوهڙا ٿا. هاڻ تاج صحرائي صاحب کي ڪير ٻڌائي ته نصير مرزا ۽ مان دوست ضرور آهيون پر اسان جي شڪل ۽ شباهت ۾ ڪو به مشترڪ عڪس ڪونهي. هو نصير آهي ۽ مان فقير ۽ بس اها ٻئي ڳالهه ته نصير مرزا ۽ منهنجي فون ۾ هڪ نمبر جو فرق آهي. اڪثر نصير جي نمبر تي منهنجي پُڇا ٿيندي آهي. ۽ منهنجي نمبر تي نصير مرزا جي ۽ ڪڏهن ڪڏهن ڳالهائڻ وارا دوست ساڳيا هوندا آهن.پر تاج صحرائي صاحب لڳي ٿو ته مخزن پروگرام جو پراڻو ناظر آهي. جو هو سڀ ڪنهن کي سڃاڻي ٿو. ۽ چڱي طرح پڻ. يا وري شايد قلندر سائين جي ميلي جو ڪم آهي. بهرحال ڪجهه نه ڪجهه آهي. ضرور مان سائين جويو صاحب کي ٻڌايو ته سائين لڳي ٿو ته تاج صحرائي صاحب هينئر پوڙهو ٿي ويو آهي. پر ڊپ آهي ته جيڪڏهن ٻئي دفعي تاجل بيوس سان ملندو ته ان کي به چوندو ته مخزن ڏاڍو سٺو ٿا ڪڍو. جو تاجل بيوس ۽ تاج بلوچ ۾ نالي جو فرق ته آهي. يا جيڪڏهن لطيف مني سان ملندو ته ان کي چوندو، اوهان خبرو سٺيون ٿا پڙهون.
مان سمجهان ٿو ته ايڏي ملاقات کانپوءِ، منجهڻ ڪا هروڀرو ڀلي ڳالهه ڪانهي. هونئن به پسند پنهنجي پنهنجي آهي. تاج صحرائي صاحب اصلوڪي نصير مرزا جي آفيس ۾ نه ويو آهي. اُتي وري الهداد زرداريءَ جو وڏو فوٽو لڳل آهي. نصير جي اها پنهنجي پسند آهي. ان ڪري سڄي جوابداري اُن جي آهي. ۽ گهاٽو واڌو ان جي ذمي.
اسان کي ڪنهن ٿي به اعتراض ڪونهي. باقي تاج صحرائي صاحب کي ايترو عرض آهي ته مهرباني ڪري قلندر تي ڇپجندڙ ، مواد تي نالي مٽ نه ٿيڻ گهرجي
(روزاني عبرت 11 مارچ 1990ع)