هڪ ليجنڊ جو وڇوڙو! (هارون رند)
هارون رند سان ٽي وي پروگرام تي ڪم ڪندي، اهو محسوس ڪيم ته، هي پنهنجي فن ۾ يڪتا ۽ لاثاني آهي. هن لاءِ هر پروگرام چئلينج آهي هو هر پروگرام کي ساڳي نوعيت سان ڪرڻي ڄاڻي به پر ڪجهه سالن کان ذيابطس جي ڪري هن جي پيرن ۾ تڪليف هوندي هئي. ۽ لاڳاتار لوزموشن به، جنهن ڪري هي وڌيڪ ۽ ڏينهون ڏينهن ڪمزور ٿيندو پئي ويو. حالانڪ ذاتي طور هن ڪراچي جي سڀني سٺن ۽ سينئر ڊاڪٽرن سان صلاح مشورا ڪيا ۽ انهن کان علاج به ورتو ان حد تائين ته حڪيمن کان به علاج ڪرائيندو هيو.پر بيماري تي خبر ناهي ڪهڙن سببن جي ڪري مڪمل ضابطو نه آيو. ٿي سگهي ٿو ته هارون صاحب پير جي آڱوٺي جي سور جي ڪري ، واڪنگ نه ڪندو هجي يا کائڻ پيئڻ هي معاملي ۾ وڌيڪ احتياط نه ڪندو هجي يا ٻيا ڪيترائي سبب ٿي سگهن ٿا. جنهن جي ڪري هن جو جيءُ ڏينهنون ڏينهن جهرندو پيو ويو. منهنجي ڪراچي مان وڃڻ کان پوءِ هڪ دفعو هن سان جڏهن ملاقات ٿي ته چيائين هاڻي ڪراچي موٽي اچ ته ڪو نئون پروگرام شروع ڪيون پر مان گذريل تقريبن ٻن سالن کان ٽي وي ته نه ويو آهيان ان ڪري ٻن سالن کان هارون رند سان منهنجي ملاقات نه ٿي سگهي، پر مان هڪ ڳالهه وڏي واڪي چئي سگهان ٿو ته هارون رند صاف ۽ کرو ماڻهو هيو، هو ڪنهن جي پرواهه ۾ به نه ڪندو هيو ۽ هر ڪنهن کي مُنهن تي چئي ڏيندو هيو پوءِ اڳلو ڀلي دل ۾ ڳالهه رکي يا نه !! ۽ ان ڪري ئي هن جا دوست گهٽ هوندا هيا ٻيو ته پنهنجي ڪم ۾ ، نه ڪا مداخلت برداشت ڪندو هيو ۽ نه ڪوالٽي تي ڪو سمجهوتو ڪندو هيو. هو هميشه نمبرون رهيو ۽ نمبرون رهڻ چاهيندو هيو، هارون رند جو وڇوڙو هڪ باهمت نه باڪردار ماڻهوءَ جو وڇوڙو ته آهي ئي، پر ٽي وي جي ٽيڪنڪ جي حوالي سان هڪ ليجنڊ جو وڇوڙو آهي. ۽ اهڙا ماڻهو صدين کانپوءِ پيدا ٿيندا آهن مون کي هن جي موت تي ڏاڍو ڏک ٿيو آهي الله تعاليٰ کيس جنت ۾ جاءِ ڏي.
(روزانه هِلال پاڪستان ڇنڇر 12 جولاءِ 2003ع)