شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

محبت اوتبي آھي!

اوهان وارن جھانن ۾،
محبت ورڇبي هوندي،
ڪري هڪ جيترا حصا،
برابر ونڊبا هوندا،
ڪئي ساکون، قسم هوندا،
ڏيڻ هوندو، وٺڻ هوندو،
رتي جي هيڏانھن هوڏانھن،
رساما رنج هوندا ڪئي،
منجهيل ڪئي معاملا هوندا
ميارون کوڙ ڏوراپا،
سوين ٻيا سلسلا هوندا،
مگر هيڏانھن ائين ناهي،
اسان جي پار ڏي جاني،
محبت ورڇبي ناهي،
ٿبو آ جذب هڪٻئي ۾،
محبت اوتبي آهي.
سموري ذات کي ميڙي،
۽ ويڙهي روح کي ان ۾،
سراپا سونپبي آهي.
محبت اوتبي آهي.

ٿئي تحليل هڪٻئي ۾،
رڳو هڪ آھ ٿي وڃبو،
پتو ڪنھن کي ڏبو ناهي،
ڄڀن ۾ راز رهندا هن،
جي خوش ٿي ماڻڪي مرڪي،
ڪري تنبيھہ نيڻن کي،
ڇنڀي ڇپرن کي ڪيرائي،
مرڪ سا روڪبي آهي،
محبت اوتبي آهي.

اوهان وٽ ٻيءَ طرح آهي،
هتي پر هيئن ٿيندو آ،
بدن اجرو تعلق جو،
جڏهن ڀي ڪوڙهبو آهي،
انھيءَ عرصي جو هڪ هڪ پل
صدين جو لوڙبو آهي،
هيءَ ئي هڪڙي گهڙي شايد،
قيامت ڪوٺبي آهي.
محبت اوتبي آهي.

گهڻا هن سانحا ٿيندا،
جدايون فاصلا ٿيندا،
هٿين خالي آهي رهبو،
رڳو ئي درد آ لڻبو،
۽ پيڙا پوکبي آهي،
محبت اوتبي آهي.
اوهان وارين دنيائن ۾،
محبت ورڇبي هوندي،
اسان جي پار ڏي جاني!
محبت اوتبي آهي.