شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ڪا ڪا نينھن نظر ھوندي آ.

ڪا ڪا نينھن نظر ھوندي آ.
ڪا ڪا چوٽ سڄر ھوندي آ.

ڪنھن لئہ ھيءَ چانڊوڪي چاھت،
ڪنھنجي لاءِ چٿر ھوندي آ.

ڪا دل پيار سڃاڻي ٿي ڪا،
دل ڌرتي پٿر ھوندي آ.

ڀانئڻ جو بہ ڀرم رکبو آ،
توڙي سڀ خبر ھوندي آ.

منھنجي ڳالھہ نہ ڇو سمجهي تو،
جنھن ۾ زير زبر ھوندي آ.

ڪاريءَ جي ھڪڙي ڪالم جي،
ننڍڙي ڪونہ خبر ھوندي آ.

تن ۾ آئون شمار ڇڏي جن،
سورن ڪانہ پچر ھوندي آ.