ڇا انسانيت مري وئي آ
ماڻھن پئي ماڻھن کي گهليو
ڪو فائر ساڻ ڪِريو ھوڏانھن
ڪنھن گوليءَ گهاءُ وڌو ھيڏانھن
سک سان گڏ سانت مري وئي آ.
ھر دل جا شانت مري وئي آ.
ھر ڪوئي پڇي ھر ڪنھن کان ٿو
ڇا انسانيت مري وئي آ.
آ ديس سندو قانون ڪٿي
يا خود رياست مري وئي آ.
ھر داد دلاسو دوکو آ
سچ ڪوڙ ڪيو سمجهوتو آ
ڏک سچ پچ ھي بہ انوکو آ
ڪو آس سندو نہ جهروڪو آ
حق سچ جي بات مري وئي آ
يا مورڳو ڏات مري وئي آ
ھر ڪوئي پڇي ھرڪنھن کان
ڇا انسانيت مري وئي آ.
آ ديس سندو قانون ڪٿي،
يا خود رياست مري وئي آ.
ھت امن جا گيت مئا آھن
ڪنھن ڪنھن جا ميت مئا آھن
ڪو لڙڪ اگهي پيو ڳالھہ ڪري
ھو ڪنھن ڪنھن ريت مئا آھن
اکڙين ۾ تات مري وئي آ
ٿي آس جي مات مري وئي آ
ھر ڪوئي پڇي ھر ڪنھن کان ٿو
ڇا انسانيت مري وئي آ،
آ ديس سندو قانون ڪٿي،
يا خود رياست مري وئي آ.
بدلا ھي پلاند ڀلا ڪيسين؟
ڪرندا ھي ڪانڌ ڀلا ڪيسين؟
ھو ماءُ پيءُ جهور پڇن سڀ کان،
ھيءَ خوني راند ڀلا ڪيسين؟
ھيءَ اوندھ آھ ڊگهي ٿي پئي.
ڄڻ ڪِٿ پرڀات مري وئي آ.
ھر ڪوئي پڇي ھر ڪنھن کان ٿو
ڇا انسانيت مري وئي آ.
آ ديس سندو قانون ڪٿي،
يا خود رياست مري وئي آ.
(ٻارھين جون جي فسادن تي لکيل)