ڪنھن کي گهائي ڇڏيو ڪنھن کي ڊاھي ڇڏيو.
حال ڪھڙا پڇين درد ڇاھي ڇڏيو.
يادگيريون ڪٿي ٿيون ٿين ويسريون،
مون کي گهائڻ کان ڪنھن سار ناھي ڇڏيو.
دل اوھان جيءَ مان اڳ ئي کنئيو سين اجهو،
ان کان اڳ جو اوھان دل تان لاھي ڏيو.
جيءُ جهڄندو رھيو روح روڻيون پيون،
نينھن بھرحال تو سان نڀاھي ڇڏيو.
ھو تصور جو طلسم اڏي، اينئن ڪيو،
مک اوھان جو رکي چنڊ چاھي ڇڏيو.
عاشقيءَ جا پتا پار ڄاتا جڏھن،
ساھ سانگو تڏھن کان ئي لاھي ڇڏيو.
روح ڪوتا نگر ۾ جو ٿيو پرسڪون،
پنھنجو مسڪن اتي ئي بڻائي ڇڏيو.