شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

جيءُ آ ساڳيو جهريو پيو.

جيءُ آ ساڳيو جهريو پيو.
زندگيءَ ۾ ڇا مليو آ.

روپ ۽ ٻھروپ وچ ۾،
ماڻھپو ڪيڏو ڀليو آ.
زندگيءَ ۾ ڇا مليو آ.

ڇا بچي، ھن سوچ ويٺي،
ذھن کي ايڏو ڇلھيو آ.
زندگيءَ ۾ ڇا مليو آ.

ھيءَ حياتي پوئتي ۽،
پئي اجل ڦولھيو ڦلھيو آ.
زندگيءَ ۾ ڇا مليو آ.

ھر خوشيءَ ڪکين ۾ خنجر،
واءُ ويرن جو گهليو آ.
زندگيءَ ۾ ڇا مليو آ.

سچ ٿي ڪنڊائتو ويو،
ڪوڙ جو ھوڪو ھليو آ.
زندگيءَ ۾ ڇا مليو آ.

قرب جو آڇيو ڪتابن،
سور مون سارو سليو آ.
زندگيءَ ۾ ڇا مليو آ.