شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

پھرين، پوئين پيار تائين گڏ ھجئون!

پھرين، پوئين پيار تائين گڏ ھجئون!
نه، پٺيان ھاڪار تائين گڏ ھجئون!

ساعتون جيون جون سڀ گڏجي پسئون،
دل لڳين کان دار تائين گڏ هجئون!

اڀرندي جو اوج ڀي ماڻيئون ملي،
۽ الهندي آر تائين گڏ هجئون.

زندگيءَ جو شور ڀي گڏجي سڻئون،
موت جي ماٺار تائين گڏ ھجئون.

گوندرن، گهاون جو ڀي ادراڪ ٿئي،
سونھن ۽ سينگار تائين گڏ ھجئون!

ھو چپن جا ڇھاءُ ۽ ڀريون ڀاڪر،
ھھڙي ھرندڙ سار تائين گڏ ھجئون.

ماريندو، گهائيندو ھو وري وڙھندو،
وقت جي ھر وار تائين گڏ ھجئون.

شام جيسين موڪلائي وار ويڙھي،
پرھ جي آثار تائين گڏ ھجئون !