سج جو تاءُ ٿي، نہ پارو ٿي.
وقت سان ساڻ ھل سگهارو ٿي.
آئينو سونھن سان ٻکيو آھي،
ھي بہ مرندو سڀاڻي ڪارو ٿي.
سمنڊ جو اڄ ڪروڌ ٿئي مون ۾،
اچ! سڄڻ منھنجو اڄ ڪنارو ٿي.
روز دھمان دل لڳيءَ ٿئي سٺا،
نينھن جو آءُ، اڄ تہ نعرو ٿي.
خود ۾ ڪيڏا عميق لاھيندي،
ڪنھن چيئي ايترو اڃارو ٿي.
ڇو پيو ڀاڱن ۾ پاڻ کي ورڇين،
ٿئين جي ڪنھن جو، سراپا سارو ٿي.
عمر اوڌر اھا مان لاھينديس،
منھنجو ڪو خواب تون اڌارو ٿي.
طئي ڪري تو کي پاڻ کي لھنديس،
خود وڇائي تون منھنجو چارو ٿي!