شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

تون نہ سمجهي سگهئين قصو ٻيو ھو.

تون نہ سمجهي سگهئين قصو ٻيو ھو.
بس ڇڏي ڏينس! معاملو ٻيو ھو.

ھو رھي ڀر ۾،ڪو نہ ٿيو پنھنجو،
ھيءُ سزائن جو سلسلو ٻيو ھو.

ڪينئن حصارن کي ٽوڙجي آخر،
دائرن پويان دائرو ٻيو ھو.

ڇا تہ گهاون ۾ ڀي تسلسل ھو،
ھڪ سٺو ھو ئي مس لڳو ٻيو ھو.

ٺھيو ماحول شاعراڻو ھو،
انھيءَ ماحول جو مزو ٻيو ھو.

ھڪ اھو فيصلو جو راڄ ڪيو،
دل ڪيو ھو سو فيصلو ٻيو ھو.

ڪينئن سوچيئي تہ آ بدلجي وئي،
پريت ساڳي مگر پتو ٻيو ھو.