شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ڪونہ گڏياسين او پرين!

ڪونہ گڏياسين او پرين!
جلندي جوڀن جو.
رنگ اڏامي ويو.

سج جو پاتي جهاتڙي،
جهرمر تارن جو.
رنگ اڏامي ويو.

وقت ڌارائن ۾ وھي،
قول قرارن جو.
رنگ اڏامي ويو.

نينھن نظر جي ڇاٽ پئي،
سياھ نقابن جو.
رنگ اڏامي ويو.

نظر لڳي ڪنھنجي وئي،
سمنڊ ڪنارن جو.
رنگ اڏامي ويو.

پريت پتو ئي ڪونہ پيو،
ڪينئن ڪٿ وارن جو.
رنگ اڏامي ويو.