شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

خودمختيار عورت مڪالمو

خودمختيار عورت مڪالمو
ڪچھري ڪندي ڪندي
اوچتو ٽھڪ ڏئي چيائين
“سرتي ھن صورتحال ۾
مان پاڻ لاءِ
چئي سگهان ٿي تہ آئون
ھن دور جي خودمختيار
عورت آھيان”
ٿورو ترسي منھن ۾ چتائيندي
پڇيومانس
“ايڏي وڏي آفيسر آھين
ڇا پنھنجي پگهار جو چيڪ
بينڪ وڃي خود ڪيش
ڪرائيندي آھين”
ڪجهہ پل خاموش رھندي وراڻيائين
“نہ نہ ڪڏھن بہ نہ مون کي تہ
خبر ڀي ناھي تہ منھنجي
پگهار ڪيتري آھي”
گهڙي ترسي ٻيو سوال ڪيومانس
“ڇا ڪنھن بہ الف بي تي کي
ٻڌائڻ يا اجازت وٺڻ
کان سواءِ ڪڏھن گهر جي
چائنٺ ٽپي اٿئي
ڪجهہ وقفو ڏئي وراڻيائين
“نہ ڪڏھن بہ نہ
ڪنھن نہ ڪنھن کان ته
پڇڻو يا ٻڌائڻو پوندو آ”
ڀلا اھو تہ ٻڌاءِ ھنن ٻچڙن جي
پالنا دوران راتين جي
اوجاڳن ۾ ڪنھنجي
ڀاڱي ڀائيواري ٿي ؟
اکيون ڀرجي آيس
نہ نہ ڪنھن جي بہ نہ اڪيلي
جاڳي آھيان
صدين جا اوجاڳا اڪيلي سر
سٺا اٿم ڪڏھن ڪڏھن
تہ اکيون ئي پٿرائجي ويل
ڀائيندي ھئم
کن رکي وري پڇيومانس
“سرتي اگر تنھنجي بورچيخاني
جي تاريخ لکجي تہ توسان
گڏ ٻيو ڪنھنجو نالو ايندو ”
جذباتي ٿيندي چيائين
“ڪنھنجو بہ نہ ڪنھنجو بہ نه”
صرف آئون ان آويءَ ۾ اڪيلي
جلي آھيان مون سان گڏ
ٻيو ڪنھنجو بہ نالو ناھي
“ڀلا ازدواجي تعلق نڀائڻ ۾
تنھنجي ڪا مرضي”
“ڪا بہ نہ
ان تعلق ۾ عورتن جي بہ ڪو
مرضي پڇندو آھي ڇا!”
“ڀلا ھيستائين گهر ۽ ٻين
اثاثن مان تنھنجي نالي تي
گهڻا آھن”
پريشان ٿيندي وراڻيائين
“في الحال تہ منھنجي نالي
ڪجهہ بہ ڪونھي اڳتي ڏسجي”
ڏٺم تہ منھن لھي ويو ھئس
اکيون خالي خالي ٿي لڳس
پڇيومانس ھاڻي
ڇا ٿي چوين
مضطرب ٿيندي جواب ڏنائين
“سرتي سچ ٿي چوين اڃان
ڪجهہ بہ ناھي بدليو
اڄ بہ عورت ساڳي غلام آھي
آزاد ۽ خودمختيار حياتي گهارڻ
لاءِ اڃان وڏو پنڌ اسان
سڀني کي گڏجي طئي
ڪرڻو آھي.”