شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ھي درد ڀي ھو ڪمال اسريو.

ھي درد ڀي ھو ڪمال اسريو.
جو ڏات اسري خيال اسريو.

بنياد. دوکا ڪمال ڪھڙو،
انھن منجهان ئي زوال اسريو.

ڀلا ڇو ايڏو عقيدا سھميا،
جيئن ئي ھي ٿورو سوال اسريو.

ھي وھشتن جا ورھ وڌي ويا،
سکن جو ڪاٿي ڪو سال اسريو.

تماشا رونشا، ڀلا ڏسيو ڪو،
شعور جو ڀي مثال اسريو؟

پئي سازشن جا سلا جو نسريا،
خوشي امن جو پئي ڪال اسريو.

اوھان بہ دامن سُبيو پئي دل جو،
ڪٿي اسان جو ڀي حال اسريو.

زمانو بي چين ٿي پوي ٿو،
ٿورو جي جوڀن جمال اسريو.