شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

جي لڳي اک تہ خواب ٿو جاڳي.

جي لڳي اک تہ خواب ٿو جاڳي.
خيال جو ماھتاب ٿو جاڳي.

ھي جھان جنھن گهڙيءَ سمھي ٿو پوي،
شوق جاڳي، شباب ٿو جاڳي.

ڪيڏا محبوبيت ٿي منڊ وجهي،
ڄڻ سراپا عذاب ٿو جاڳي.

سوال بي چين ڪيڏو ڀٽڪي پيو،
ڇو نہ تنھنجو جواب ٿو جاڳي.

ڇھان محسوس ڪا لمس نہ ٿئي،
ڀانئيان سارو سراب ٿو جاڳي.

ھيءُ ڀي آزار جو پرين جنھن پل،
پيار پلٽي حجاب ٿو جاڳي.