شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

دل ڇيد ڇيد ڏسندين، دامن ۾ چاڪ ڏسندين.

دل ڇيد ڇيد ڏسندين، دامن ۾ چاڪ ڏسندين.
پوءِ ڀي کليل تون دل جا، آجيان لئہ تاڪ ڏسندين.

جي روح جي نظر سان تون آر پار ڏسندين،
چُپ ۾ ڇپيل ڪئي ٽانڊا ٽھڪن ۾ ٽاڪ ڏسندين.

خوابن جي موسمن ۾ ھيءُ جيءُ جهُري رھيو آ،
ماتم سوين ھا من ۾، اکڙين ۾ ماڪ ڏسندين.

دل جون ڳليون وٺي تون، دل جي نگر ھليو آ،
طلسم نہ ڪو، نہ ئي ڪا، مومل جي ڪاڪ ڏسندين.

دردن جي ھن دنيا ۾، سڀني جو حال ھڪڙو،
ٽڙڪيل اندر جو شيشو، جهريل ھا ٿاڪ ڏسندين.

ڳاڙھو لھو مليل ٿئي، مٽيءَ جي ساري من ۾،
زخمي پٻن ڪيا ٿئي، رستا ھي پاڪ ڏسندين.