شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ھي پيار بنھہ ٻيا ھئا اظھار بنھہ ٻيا ھئا.

ھي پيار بنھہ ٻيا ھئا اظھار بنھہ ٻيا ھئا.
مون جي ڪيا ھا توسان سي پيار بنھہ ٻيا ھئا.

ھڪٻئي ۾ حل ٿياسين، ھڪٻئي ۾ پئي ڳرياسين،
محلول بنھہ ٻيا ھئا ھي ڳارڻ بنھہ ٻيا ھئا.

ھيءَ ڪل آھي مون کي شيشو بہ ٿو ڏري پئي،
منھنجي جهريل اندر ۾ جي ڏار بنھہ ٻيا ھئا.

وڻ ويڙھي ڀي ڪٿي هئي ڪي ونگ ڀي ھئا ڪاٿي،
جت جيءُ منھنجو اٽڪيو سي ڄار بنھہ ٻيا ھئا.

ڪي ڦول يا کٿوري موتي نہ ڪائي مالھا،
منھنجي ڳچيءَ پيا جي سي ھار بنھہ ٻيا ھئا.

ھئا ٻاٻري بہ ڪاٿي ڪنڊين جا ڀي ڪٿي ھئا،
منھنجي پٻن چڀيا جي سي خار بنھہ ٻيا ھئا.

پٿر سرون ھون ڪاٿي، ڪاٿي ڀريل ڀريون ھون،
منھنجي وجود ڍويا سي بار بنھہ ٻيا ھئا.