ٻانھن جي ٻيڪڙ مان نڪتيس.
ايئن لڳو ڄڻ جڙ مان نڪتيس.
ھن جي ڇا پھلوءَ مان نڪتيس ،
ڄڻ ڪنھن باھ ڀڀڙ مان نڪتيس.
وڙھندي ويڙھ وڏي رسمن سان،
جڳ جي جهل جڪڙ مان نڪتيس.
ڳوليئي کل خوشي خوشبوءَ ۾،
دردن جي مان ھڙ مان نڪتيس.
سُر جو روپ وٺي او سانول،
تنبوري ڪنھن نڙ مان نڪتيس.
نينھن نديءَ جا ڳجهہ سڃاتم،
منڍ گهڙيس پوڇڙ مان نڪتيس.
ڪجهہ لکيم ۽ ڪجهہ ڳالھايم،
چپ جي اينئن چاپڙ مان نڪتيس!