روز گهائيندا ھي نوان منظر.
ڪونہ مڙندا ھي بي چيا منظر.
ياد تنھا ڪٿي آ گهائيندي،
ياد سان ياد پيا گهڻا منظر.
پاڻ پھلوءَ ۾ منھنجي جيسين ھو،
بڻيا رنگين بي رنگا منظر.
اُڃ اکڙين جي ڪيئن ڀلا لھندي،
رُڃ ئي رُڃ سڀ سُڃا منظر.
مون کي ٻانھن ۾ ھن ڇڏيو ويڙھي،
مون کان لکبا ڇا ھي سڄا منظر؟
ڄڻ وڏا ٿانَ ڪي کُليا آڏو،
تو جڏھن خواب جا پُڇيا منظر.