اچو اي سرتيون ۽ ساٿياڻيون
پنھنجي لئہ نئون جھان جوڙيون.
شھر اسان جا شھر ڪٿي ھي،
واھڻ وستيون ڪاٿي پنھنجون،
ڌرتيءَ تي ڀي پير نہ پختا،
اُڀ ڀي پنھنجو ڪونہ ٿو ڏسجي،
گڏجي پئو سڀ عورت راڻيون.
اچو اي سرتيون ۽ ساٿياڻيون!
پنھنجي لئہ نئون جھان جوڙيون.
ھو جي محبت جا انڪاري،
ڪوٺن ھن کي ڪاري ڪاري،
ڄڀون پٽي اڇلايون تن جون،
ڀل تہ پيا سڏجون تڪراري،
سڀئي پئون گڏجي سک ماڻيون.
اچو اي سرتيون ۽ ساٿياڻيون!
پنھنجي لئہ نئون جھان جوڙيون.
ھٿ ھٿ ۾ جي پنھنجو ڏيندئو
گهڻي ڊگهي زنجير ٿي ويندي
پر جي ٿورو دور ٿي بيھندئو
سرتيون ڏاڍي دير ٿي ويندي
پڙھيل ھنرمند ۽ ھارياڻيون.
اچو اي سرتيون ۽ ساٿياڻيون!
پنھنجي لئہ نئون جھان جوڙيون.
جسمن سان گڏ روح بہ آھي
سونھن تہ آ پر سوچ بہ آھي
من ۾ موھ رڳو ڪونھي ڪو
دل ۾ ھڪڙي دانھن بہ آھي
ھي سڀ ڏي پيغام اماڻيون.
اچو اي سرتيون ۽ ساٿياڻيون!
پنھنجي لئہ نئون جھان جوڙيون.