توڏي ايندي ساھ ساڻو ڪونہ ٿيندو،
تو بنا جانان! ٺڪاڻو ڪونہ ٿيندو.
ڳھہ، ڳٺو، ڪپڙو يا شيءِ ڪو ٽول ڪونھي،
پيار منھنجو آ، پراڻو ڪونہ ٿيندو.
مورڻين کنڀن جو ڪوڻيءَ جو يا ريشم،
ٻانھن جھڙو ڪو وھاڻو ڪونہ ٿيندو.
دل جي انگل آر تي گهٻرائجي وئين،
آ وچن، ھاڻي ڪو ماڻو ڪونہ ٿيندو.
ٻڪ، گل، مرڪون ۽ پوءِ وِڌئي ڀاڪر،
ھھڙو ڪوئي آجياڻو ڪونہ ٿيندو!
مان مجازي رنگ ۾ رنگجي وئي ھان،
منھنجو لھجو عارفاڻو ڪونہ ٿيندو.