شاعري

تون جو پاڇو چنڊ جو

رخسانہ ”پريت“ مسيحائي پيشي سان واڳيل هئڻ باوجود جتي فطري حُسناڪين کي هيئين سان هنڊائي پنھنجي الڳ ڍنگ ۽ اسلوب سان شعري ثمر کي تقويت بخشي آهي، اُتي پنھنجي دلفريب سڀاءَ ۽ بردباريءَ سان دنياوي دولابن سان مھاڏو اٽڪائڻ جي جرئت تي بہ هميشہ ثابت قدم رهي آهي، اهوئي سبب آهي جو سنڌي ٻوليءَ ۾ شاعرن جي اڻکٽ ڳاڻيٽي باوجود رخسانہ ”پريت“ اڄ بہ صِف اول جي شاعرہ طور سڃاڻپ برقرار رکي آهي. ھن مجموعي ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ترائيل، گيت، ڏيڍ سٽا ۽ بيت شامل آھن.

Title Cover of book تون جو پاڇو چنڊ جو

ھرڪو ڌوڪي جو ڄار ٽٽڻو آ.

ھرڪو ڌوڪي جو ڄار ٽٽڻو آ.
ھاڻي ھر ڪو حصار ٽٽڻو آ.

ڏاڍي اونھي ھيءَ کوجنا ويندي،
نيٺ ھرڪو مدار ٽٽڻو آ.

ڪونہ جذبو وري ڳنڍي سگهبو،
جنھن ۾ پئجي ويو ڏار ٽٽڻو آ.

سچ جيون جو تلخ آ ڏاڍو،
ھوش رھڻو، خمار ٽٽڻو آ.

ڪنھن تصور ۾ جو اچي پاتو،
اھو ٻانھن جو ھار ٽٽڻو آ.

ڇو ڀلا اينئن لڳي پيو، ڪاٿي،
پريت پنھنجو ھي پيار ٽٽڻو آ.